روش های اتصال لوله پلی اتیلن دوجداره



اتصال با کوپلرو واشر جدا
برای حصول اطمینان از آب‌بندی مناسب باید دقت کافی جهت تمیز بودن واشر وکوپلر اعمال شود. در صورت عدم مراقبت لازم شکل کاروگیت لوله باعث کشیده شدن مواد ترانشه به داخل کوپلر خواهد شد. جهت هر اتصال، دو واشر برای انتهای دو لوله که داخل کوپلر قرار می‌گیرد مورد نیاز است. واشرها قبل از قرار گرفتن برروی لوله با روان کننده ی مناسب، روانکاری شوند.
حصول اطمینان از روانکاری کامل هر دو واشر کوپلر مهم می‌باشد. باید برای جا افتادن کامل انتهای هر دو لوله داخل کوپلر دقت کافی به عمل آید. اگر در جا افتادن واشر مشکلی پدیدار شود معمولا به دلیل عدم روانکاری مناسب واشر وکوپلر می‌باشد. اگر واشر هنگام نصب به طور مناسب روانکاری نشود ممکن است از محل خود خارج شود.
توصیه می‌شود هنگام سوار کردن کوپلر یک ورقه ی پلاستیکی یا چوبی
در زیر اتصال قرار داده شود.

اتصال با کوپلر حرارتی
اتصال با کوپلر حرارتی برای اتصال لوله پلی اتیلن دوجداره ی مورد استفاده در آبیاری، بهداشتی، مجرای فاضلاب و زهکشی، ساختمان،صنایع معدن، کانال کشی ومحافظ کابل در زیر زمین است.
این کوپلرها از مواد پلی اولفین شبکه شده با کیفیت مرغوب تولید می‌شوند. پوشش چسبناک مذاب داغ، آب‌بندی ۱۰۰ درصد را فراهم می‌کند. این روش برای اتصال لوله با قطر بزرگ از نظر عملی ممکن و از نظراقتصادی به صرفه می‌باشد.
به طور خلاصه می‌توان به مزایا و ویژگی‌های این کوپلر به صورت زیر اشاره کرد:
نصب سریع وآسان
مقاومت بالای ضربه وسایش
مناسب برای شرایط خشک و تر زیرزمین
اتصال هم سطح با لوله
امکان ایجاد سازگاری بیشتر در شرایط غیر هم تراز به دلیل خواص الاستومری
امکان استفاده از یک سایز کوپلر برای لوله‌ی با دامنه ی اندازه مختلف به خاطر نسبت جمع شدگی زیاد
مقاومت در برابر گرما، اشعه فرابنفش، ارتعاش، ذرات سنگ وشرایط صنعتی نامساعد
موجود بودن در طول وابعاد مورد نیاز

اتصال با کوپلر و واشر سرخود(ساکت و اسپیگوت )
هنگامیکه از سیستم ساکت واسپیکوت استفاده می‌شود،اورینگ و ساکت هردو باید با روان کننده ی غیرنفتی ومناسب روان کاری شوند. قسمت نر و مادگی قبل از روان کاری باید برای حصول اطمینان از آب‌بندی کامل، تمیز شوند.

جهت جلوگیری از آسیب دیدن اورینگ استفاده از روان کننده‌های غیرنفتی مانند
مایع ظرفشویی به جای روان کننده‌های نفتی ( گریس ونظایر آن) صورت پذیرد.
بعضی از مزایای این روش عبارتند از:
امکان نصب مستقل از آب وهوا
نصب سریع وساده با بازدهی بالا
صرفه‌جویی در زمان ( عدم نیاز به جوشکاری وخنک کاری و زمان تلف شده)
عدم نیاز به آموزش نصب
انجام فرآیند بدون نیاز به تجهیزات خاص
قابلیت اعمال فشار بلافاصله پس از نصب
تهیه و خرید آسان بدون نیاز به قطعات اضافی

اتصال با جوش اکستروژن
درجوشکاری اکستروژن لوله واتصالاتی که باید به هم متصل شوند از طریق بخش‌های نری ومادگی به هم جوش داده می‌شوند. بنابرین دربخش انتهایی درلوله با استفاده از دستگاه جوش اکستروژن به هم متصل می‌شوند.این روش جوشکاری را می‌توان هم از داخل وهم از بیرون انجام داد. این روش برای لوله و منهول‌های ثقلی مناسب می‌باشد. این جوشکاری باید مطابق با بخش ۴ استاندارد DVS2207انجام می‌گیرد. که در این جا می‌توان به شرح مختصری از نحوه ی کار اشاره داشت.یک دستگاه جوش اکسترودر قابل حمل که با مواد گرانولی تغذیه می‌شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دستگاه می‌تواند با نازل‌های مختلف برای میله‌های جوش با قطر ۱۰تا تقریبا ۲۵میلیمتر تجهیز شود. ظرفیت برای پلی اتیلن تقریبا ۶ الی ۸ کیلوگرم در ساعت است.
سرعت جوشکاری به زمان پیش گرمایش مورد نیاز برای گرم نمودن اتصال جوش بستگی دارد. برای پیش گرمایش اتصال جوش در این روش از سشوار صنعتی و برای ایجاد فشار لازم در محل اتصال جهت نفوذ پلیمر مذاب از نمونه چکش‌های تفلونی استفاده می‌شود. اتصال جوش آماده شده بخش به بخش توسط سشوار صنعتی تا دمای ذوب (۲۲۰درجه سانتی‌گراد) گرم می‌شود. مواد ذوب شده در طول قطعه مورد نظر از نازل اکستروژن دستگاه جوش خارج شده ودر محل اتصال جوش قرار می‌گیرد. فشار جوش توسط ابزار فشار (چکش‌های تفلونی) اعمال می‌شود که برای ممانعت از باقی ماندن حباب‌های هوا این اعمال فشار از یک نقطه و در جهت جوش آغاز می‌شود.
از جمله مزایای این روش می‌توان موارد زیر را ذکر کرد:
خروجی بالا
سبک بودن تجهیزات جوشکاری وحرارتی
طراحی‌های مقاوم و مناسب تجهیزات جهت استفاده در شرایط کارگاهی
فاصله ی بین دستگاه اکسترودر و محل جوش بیش از ۴متر نباید باشد.