انواع سپتیک تانک
تصفیه فاضلاب انسانی با دو روش طبیعی و مصنوعی انجام می‌گیرد. روش مصنوعی نیز با دو روش هوازی و بی‌هوازی انجام می‌پذیرد.
روش هوازی
در این روش با استفاده از اکسیژن خالص یا هوا، تصفیه انجام می‌پذیرد.به طوری که در تصفیه کامل، ۸۰ تا ۹۰ درصد کاهش BOD 5 خواهیم داشت.در تصفیه ناقص این مقدار به کمتر از ۸۰ درصد کم می‌شود.در روش تصفیه هوازی با توجه به استفاده از انرژی و استهلاک قطعات ونیاز به کادر مجرب جهت نگهداری از تاسیسات، هزینه بهره برداری بالا و همچنین نیاز به سرمایه گذاری اولیه بیشتر می‌باشد، لذا در شهرهای بزرگ و متوسط برای تصفیه فاضلاب بیشتر از این روش استفاده می‌شود.
روش بی‌هوازی
تصفیه‌ی زیستی با کمک باکتری‌های بی‌هوازی
در صورتیکه به فاضلاب اکسیژن نرسد، باکتری‌های هوازی فعالیت، رشد و نمو خود را از دست داده و در عوض باکتری‌های بی‌هوازی فعالیت خود را شروع می‌کنند. روش کار این باکتری‌ها به این نحو است که اکسیژن مورد نیاز خود را از تجزیه مواد آلی و معدنی موجود در فاضلاب به‌دست می‌آورند. به عبارت دیگر این باکتری‌ها بر خلاف باکتری‌های هوازی مواد نامبرده را بازیافت می‌کنند.نتیجه این فعالیت تجزیه مواد آلی ناپایدار و تبدیل آن‌ها به نمک‌های معدنی پایدار و نیز گازهایی چون گاز هیدروژن، سولفوره، گاز متان، گاز کربنیک و گازن ازت می‌باشد.
تولید گازهای نامبرده به ویژه گاز هیدروژن سولفوره موجب می‌شود که بوی ناخوشایند ایجاد گردد.از این رو این روش را روش تعفن نیز می‌نامند.
مهمترین کاربرد روش استفاده از باکتری‌های بی‌هوازی در مخزنهای سر بسته ی هضم لجن می‌باشد و تنها در تصفیه‌خانه‌های بسیار کوچک مانند انباره‌های تعفن ( سپتیک تانک و ایمهاف تانک ) هم از روش تعفن برای تصفیه‌ی فاضلاب استفاده می‌شود.
هضم لجن
لجن پیش از وارد شدن به منبع‌های هضم لجن دارای نزدیک به ۶۰ تا ۸۰ درصد مواد آلی تجزیه پذیر می‌باشد.لجن تازه از نظر حجمی نزدیک به یک درصد کل فاضلاب را در بر می‌گیرد.غلیظ نمودن لجن و گرفتن آب اضافی آن کار تصفیه را آسان می‌سازد. هضم لجن که در اثر تعفن و کار باکتری‌های بی‌هوازی است، در دو مرحله ی تخمیر اسیدی و تخمیر متانی انجام می‌گیرد.