تصفیه فیزیکی
تصفیه فیزیکی از یک رشته عملیات هایی تشکیل شده که در آن‌ها تنها از خواص فیزیکی و مکانیکی برای جداسازی مواد خارجی معلق در فاضلاب استفاده می‌شود
مهمترین روش های فیزیکی متداول در تصفیه فاضلاب عبارتند از؛
- صاف سازی فاضلاب جهت گرفتن مواد معلق ( آشغال‌گیری و صافی های شنی(
- ته نشین سازی مواد معلق در فاضلاب و جداسازی آن‌ها ( حوض های ته‌نشینی)
- شناورنمودن مواد معلق و گرفتن آن‌ها از سطح فاضلاب ( جداسازی چربی و روغن)
تصفیه بیولوژیکی
عبارتست از استفاده از میکروارگانیسم ها ( باکتری‌ها) جهت تثبیت مواد آلی موجود در فاضلاب.
در تصفیه بیولوژیکی عملی که در طبیعت به طور خود به خودی رخ می‌دهد تشدید می‌شود. یعنی با ایجاد محیطی مناسب برای رشد و افزایش تعداد باکتری‌ها ، مدت زمان تصفیه طبیعی را که ممکن است به چند روز برسد به چند ساعت کاهش می‌دهند.
با کتری ها کارگران تصفیه‌خانه‌های فاضلاب هستند که مواد غذایی مورد نیاز خود را از فاضلاب تامین می‌نمایند.
انواع تصفیه بیولوژیکی
- تصفیه هوازی
- تصفیه بیهوازی
- انواع روش های تصفیه بیولوژیکی
- فرآیندهای هوازی
- سیستم‌های رشد معلق ( انواع سیستم‌های لجن فعال، لاگون های هوادهی شده، هضم هوازی لجن)
- سیستم‌های رشد چسبیده ( صافی های چکنده ، تماس دهنده‌های بیولوژیکی چرخان)
انواع سیستم‌های بیولوژیکی
- فرآیندهای بیهوازی:
- هضم بیهوازی
- UASB
- برکه‌های تثبیت
- هوازی
- اختیاری
- بیهوازی
- تکمیلی
- تصفیه شیمیایی
- مهمترین روش های شیمیایی برای تاثیر روی مواد خارجی محلول در فاضلاب
- خنثی سازی جهت تنظیم pH
- اکسیداسیون تجزیه مواد آلی مقاوم به تجزیه بیولوژیکی
- بازیافت نیترات زدایی
- تعویض یون حذف نمک‌های محلول
- تصفیه شیمیایی
- مهمترین روشهای شیمیایی جهت تاثیر بر روی مواد خارجی نامحلول در فاضلاب:
- انعقاد و لخته سازی( جهت حذف مواد معلق ریز و کلوییدی(
- شناورسازی ( حذف چربی‌های امولسیون(
- جذب سطحی ( استفاده از کربن فعال در حذف رنگ (
- گندزدایی