جذب فاضلاب در زمین
فاضلابی که در سپتیک تانک تصفیه‌ی ناقص شده است، معمولاً به زمین فرستاده می‌شود. برای ورود نمودن فاضلاب به زمین روش‌های زیر معمول است:
- در صورتی که سطح آب زیرزمینی پایین و امکان ایجاد چاه جذب کننده ی فاضلاب موجود باشد از چاه‌های فاضلاب سنتی برای دفع پساب به زمین استفاده می‌شود.
- در صورتیکه سطح آب زیرزمینی بالا و یا زمین از نفوذپذیری زیادی برخوردار نباشد، باید پساب را در زیر سطح زمین پخش نمود.در این صورت پساب با کمک یک شبکه ی لوله سوراخ دار در زیر زمین و در عمق ۴۵ تا ۹۰ سانتی‌متری پخش می‌شود.
- شیب لوله‌های پخش کننده دو در هزار انتخاب می‌شود، فاصله ی دو لوله موازی ۲ تا ۳ متر انتخاب می‌شود در صورتیکه زمین از نفوذ پذیری کمی برخوردار باشد، باید با ایجاد ترانشه‌هایی پر از شن و ماسه سطح تماس پساب را با زمین طبیعی افزایش داد.
انبارهای تعفنی دو طبقه (ایمهف تانک)
این انبارها را می‌توان برای تصفیه‌ی فاضلاب جمعیت‌هایی از ۵۰ تا ۱۵۰۰۰ نفر ساخت تفاوت اصلی آن با سپتیک تانک در جداسازی منطقه ی ته‌نشینی از منطقه ی تعفن می‌باشد. منطقه ته تشینی با سطح مقطعی به شکل V ساخته می‌شود. با توجه به سطح مقطع V، فضای درون این انبارهای تعفن از سه قسمت زیر تشکیل می‌شود:
- قسمت رویین V که ویژه ی ته‌نشینی است. فاضلاب پس از ورود به این قسمت از سرعتش کاسته شده و مواد معلق آن روی سطح شیب‌دار در دو طرف ته‌نشین می‌شود. مواد ته‌نشین شده روی سطح شیب‌دار سرخورده و از شیار سرتاسری موجود در کف، وارد قسمت دوم یعنی قسمت زیرین جهت متعفن شدن می‌شود.
- قسمت زیرین V که ویژه ی متعفن شدن و هضم بی‌هوازی لجن می‌باشد. در این قسمت لجن مدت زمان طولانی می‌ماند و مانندسپتیک تانک از حجم ان کاسته می‌شود.
- قسمت‌های کناری V که ویژه ی جمع شدن گازهای به‌دست آمده از هضم بی‌هوازی لجن می‌باشند. جریان فاضلاب و ته‌نشینی مواد معلق در استخر ته‌نشینی به صورت دائمی انجام می‌گیرد و مواد ته‌نشین شده ز شیارهایی سرتاسری به پهنای ۱۲ تا ۲۵ سانتی‌متر در اثر نیروی ثقل خود، وارد قسمت زیرین می‌شود. فاضلاب ته‌نشین شده از سمت دیگر بیرون می‌رود ایمهف تانک ها در دو گروه کوچک، برای جمعیت‌های ۵۰ تا چند صد نفر و بزرگ برای جمعیت‌هایی تا حداکثر ۱۵۰۰۰ نفر ساخته می‌شوند.