انباره تعفن یک طبقه (سپتیک تانک)
سپتیک تانک پلی اتیلن ساده‌ترین نوع تصفیه‌خانه‌های تک واحدی است که تصفیه‌ی مکانیکی (ته‌نشینی) و تصفیه‌ی زیستی با کمک باکتری‌های بی‌هوازی همزمان در آن انجام می‌گیرد. سپتیک تانک مانند شکل‌های شماره (۲) و (۳) تشکیل شده است از انباره‌های سرپوشیده ای که معمولاً با بتن آرمه و در ابعاد کوچک آن به صورت پیش ساخته در کارخانه، یا مواد پلی اتیلنی تهیه می‌شود. فاضلاب پس از ورود به انباره و به علت کاهش سرعت جریان آن، قسمتی از مواد معلق خود را به صورت ته‌نشینی از دست می‌دهد و از سوی دیگر انباره بیرون می‌رود.
مواد ته‌نشین شده به صورت لجن در کف انباره با کمک باکتری‌های بی‌هوازی هضم می‌شود. به طوری که انباره هر دو سال یک بار نیاز به خالی کردن پیدا می‌کند.
برای بهتر زلال سازی فاضلاب، معمولاً انباره‌ها را از دو قسمت و از سه قسمت می‌سازند. حجم قسمت نخستین را دو برابر قسمت‌های بعدی را انتخاب می‌کنند تا اینکه تا حدودی نوسان‌های فاضلاب را جبران نمایند و دیگر آنکه مواد جامد بیشتری در آن ته‌نشین گردد.
جریان فاضلاب میان قسمت‌های مختلف انباره با کمک سوراخ‌های پیش بینی شده در دیوارهای جداکننده‌ی قسمت ها انجام می‌گیرد. در هر صورت ورود و خروج فاضلاب باید در عمق ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتری در زیر سطح آن انجام گیرد تا مواد شناور از انباره ی فاضلاب بیرون نرود. برای بیرون فرستادن گازهای تولید‌شده از عمل باکتری‌های بی‌هوازی در سپتیک تانک، لازم است لوله‌های تهویه ای به قطر ۱۰ سانتی‌متر که تا سقف ساختمان مجاور امتداد می‌یابد پیش بینی شود.
نگهداری از انباره‌های تعفن
برای اینکه سپتیک تانک با بازدهی بهتری کار کند باید به نکات زیر توجه شود:
- هیچگونه ماده ی گندزدایی نباید به درون انباره وارد نمود زیرا موجب از بین رفتن باکتری‌های تصفیه کننده ی فاضلاب می‌شود.
- معمولاً هر دوسال یک بار لازم است لجن غیر قابل هضم جمع شده در کف انباره را با پمپ تخلیه نمود.
- هنگام خالی کردن انباره نمی‌بایست تمام مواد لجنی را بیرون آورد زیرا وجود ته مانده ی لجن در انباره کار دوباره ی آنرا بهبود می‌بخشد.