همانند سایر منهولها، منهولهای پلی اتیلن را میتوان به دو نوع از لحاظ کاربرد و شکل ظاهری تقسیم نمود:
۱– منهولهای گذرمستقیم
این منهولها برای استفاده در نقاط عطف لوله پلی اتیلن که دارای چندین اتصال ورودی و خروجی میباشد طراحی گردیده است. از جمله موارد استفاده از این منهولها میتوان به انشعابگیری و نیز تجمیع اتصالات خانگی اشاره نمود. نمونهای از این نوع منهول در شکل۵ نشان داده شده است. این نوع از منهولها برای استفاده در لولهی با اتصالات ورودی و خروجی تا قطر ۷۰۰ میلیمتر مناسب میباشند. در این حالت یک لوله ۱۰۰۰ میلیمتر در مسیر به عنوان آدم رو استفاده میشود. همچنین ادامه لوله به صورت سرباز در داخل لوله و پلیتهای پلی اتیلن در کناره آن کار ماهیچه بتنی منهولهای بتنی را به مراتب کامل ترانجام میدهد. برای اتصالات بالاتر از سایز ۸۰۰ معمولا از منهول جانبی استفاده میشود ولی در صورت نیاز به منهولهای از نوع گذر مستقیم باید به عنوان مثال از لوله سایز ۱۲۰۰ برای ورودی ۸۰۰ استفاده کرد. انتهای منهولهای ساخته شده از پلی اتیلن ساختار جوشخورده داشته، بنابراین از نظر آببندی کاملا مطمین میباشند.
۲– منهولهای جانبی
منهولهای جانبی برای لوله با قطر داخلی ۸۰۰ میلی متر و بالاتر جزء کاربردهای عملی و اقتصادی در تاسیسات شبکه فاضلاب محسوب میشود. در چنین مواردی، قطرهای بالا، برای دسترسی به شبکه شفت منهول به صورت مجانب و مماس با خط مرکزی لوله ساخته و نصب میشود. در شکل۶ نمونهای از منهولهای جانبی پلی اتیلن نشان داده شده است.
۳– منهولهای ریزشی
این نوع منهولها به منهولهایی اطلاق میشود که در دراپهای با ارتفاع بیشتر از ۶۰ سانتیمتر مورد استفاده قرار میگیرد(شکل۷). حداکثر ارتفاع مجاز برای استفاده از چنین منهولهایی ۳ متر میباشد. برای ارتفاع های بالاتر میبایست که طراحی خاصی برای ساخت منهول در نظر گرفته شود.
ادامه دارد…