در سال ۱۹۷۷ فقط ۱۵ % از سازه‌ها در انتقال گاز ، آب و فاضلاب در اروپا را مواد ترموپلاستیک تشکیل می‌دادند ولیکن در سال های اخیر این رقم به ۶۰% افزایش یافته و مصرف سایر سازه‌ها کاهش یافته است.
با وجود اینکه استفاده از منهول‌های پلی اتیلن روز به روز افزایش می‌یابد ولیکن رفتار آن‌ها در داخل خاک و روش های طراحی آن‌ها هنوز در پرده‌ی ابهام می‌باشد، در حقیقت اکثر روش‌های طراحی امروزی قبل از پیدایش ترموپلاستیک های مدرن قابل انعطاف امروزی به وجود آمده اند و نمی‌توانند خواص ویسکوالاستیک آن‌ها را تحلیل نمایند.
با توجه به جوان بودن صنعت فاضلاب در کشور، کاستی‌هایی در روش های اجرایی پروژه‌های فاضلاب به نظر می‌رسد که در این راستا می‌توان در کل به نقص مشخصات فنی و عمومی ، نقشه‌های تیپ ، استاندارد های تولید مصالح و عدم همخوانی قسمت‌های متشکله پروژه‌ها و جزییات اجرایی آن‌ها اشاره نمود.
به طور مثال بعد از گذشت سال ها از اجرای طرح‌های فاضلابی هنوز در قسمت‌های زیادی از کشور هنوز از منهول‌های بتنی در ساختار متشکله شبکه فاضلابی استفاده می‌شود. این خود نا هماهنگی‌هایی در بهره برداری از این شبکه‌ها ایجاد می‌کند که تاثیرات خود را در سال های آینده دارد. لذا در ذیل به اساسی ترین مشکلات در این مقوله اشاره می‌شود :
- سرعت عمل در اجرا با توجه به محل اجرا و شرایط فصلی با توجه به خاصیت تراکم کمتر نسبت به بتن
- عمر مفید این سازه در مقابل گازهای فاضلابی و فرسایش‌های فاضلابی بیشتر از سازه‌های بتنی است.
- نتایج مطلوب حاصله از نشت جو شکاری محل اتصالات از دو جهت قابل توجه است:
الف) سطح آب زیرزمینی بالاتر از منهول : عدم نشت آب به داخل و جلوگیری از مختل شدن شبکه
ب) سطح آب زیرزمینی پایین تر از منهول : جلوگیری از نشت فاضلاب در آب‌های زیرزمینی - انعطاف‌پذیری در تولید منهول‌های پروفیلین , این قابلیت را می‌دهد که هرگونه سازه ای را بنا به شرایط محیطی نصب کنند.
- مقاومت مطلوب تر در برابر بارهای خارجی با رعایت بستر سازی مناسب با توجه به مقاومت حلقوی منهول‌های پروفیلین
- سبکی و سهولت در نصب ( نصب یکجا) و یکپارچه بودن سازه موجب کاهش قطر حفاری شده که از دو جهت مورد بررسی است:
الف ) رفتار تقابلی خاک و سازه را مطلوب تر می‌سازد.
ب) هزینه‌های اجرا و مرمت حفاری انجام شده را تا حد قابل توجهی کاهش داده و هزینه‌های حمل و عودت خاک را نیز کمتر می‌سازد.
ادامه دارد…