استانداردهای خروجی فاضلاب‌ها
تخلیه فاضلاب‌ها باید بر اساس استانداردهایی باشد که به صورت حداکثر غلظت آلوده کننده‌ها بیان می‌شود و رعایت این استانداردها تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست ضروری است مسئولین منابع آلوده کننده باید فاضلاب‌های تولیدی را با بررسی‌های مهندسی و استفاده از تکنولوژی مناسب و اقتصادی تا حد استاندارد تصفیه نمایند اندازه‌گیری غلظت مواد آلوده کننده و مقدار جریان در فاضلاب‌ها باید بلافاصله پس از آخرین واحد تصفیه ای تصفیه‌خانه و قبل از ورود به محیط انجام گیرداندازه‌گیری جهت تطبیق با استانداردهای اعلام شده قبل از تاسیسات تصفیه فاضلاب بر مبنای نمونه مرکب صورت گیرد.
در سیستم‌هایی که تخلیه ناپیوسته دارند اندازه‌گیری در طول زمان تخلیه ملاک خواهد بود لجن و سایر مواد جامد تولید‌شده در تاسیسات تصفیه فاضلاب قبل از دفع می‌بایست به صورت مناسب تصفیه‌شده و تخلیه نهایی اِین مواد نباِید موجب آلودگی محیط زیست گردد.
فاضلاب تصفیه‌شده باید با شرایط یک نواخت و به نحوی وارد آب‌ها گردد که حداکثر اختلاط صورت گیرد فاضلاب خروجی نمی‌بایست دارای بوی نامطبوع بوده و حاوی کف و اجسام شناور باشدرنگ و کدورت فاضلاب خروجی نباید ظاهر طبیعی آب‌های پذیرنده و محل تخلیه را به طور محسوس تغییر دهد.
روش های سنجش پارامترهای آلوده کننده بر مبنای ذکر شده در کتاب روش های استاندارد برای آزمایش آب و فاضلاب خواهد بود. استفاده از انواع سپتیک تانک با به کارگیری چاه ها و یا ترانشه‌های جذبی در مناطقی که فاصله کف چاه یا ترانشه از سطح آب‌های زیرزمینی کمتر از ۳ متر باشد ممنوع است ضمن رعایت استانداردهای مربوطه، خروجی فاضلاب‌ها نباید کیفیت آب را برای استفاده های منظور شده تغییر دهد.
رقیق سازی فاضلاب تصفیه‌شده یا خام به منظور رسانیدن غلظت مواد آلوده کننده تا حد استانداردهای اعلام شده قابل قبول نمی‌باشد استفاده از روش های تبخیر فاضلاب‌ها با کسب موافقت سازمان حفاظت محیط زیست مجاز است تاسیسات تصفیه فاضلاب باید به گونه ای طراحی ، احداث و بهره برداری گردد تا پیش بینی‌های لازم جهت به حداقل رساندن آلودگی در مواقع اضطراری از قبیل شرایط آب و هوایی نامناسب ، قطع برق ، نارسایی تجهیزات مکانیکی و.. فراهم گردد.
آن دسته از فاضلاب‌های صنعتی که آلودگی آن‌ها بیش از این استانداردها نباشد می‌تواند فاضلاب خود را با کسب موافقت سازمان بدون تصفیه دفع نماید.