از جمله خصوصیات اصلی لوله پلی اتیلن تحت فشار، لوله‌های دوجداره کاروگیت پلی اتیلنی، لوله‌های دوجداره اسپیرال کاروگیت پلی اتیلنی ، لوله‌های دوجداره پلی اتیلن اسپیرالی ، اتصالات پلی اتیلنی، منهول پلی اتیلنی و حوضچه پلی اتیلنی می‌توان به ضربه پذیری، سختی کم (که اجازه پیچش با قطر کم را می‌دهد) ذوب حرارتی، مقاومت در مقابل خوردگی و سایش، سهولت دسترسی به قطرهای بالاتر و سهولت و حمل و نقل اشاره نمود که هر یک از این موارد می‌توانند موجب بهبود شرایط پذیرش یک محصول گردند. عمده ترین وجه تمایز لوله‌های پلی اتیلن عرضه شده به بازار را می‌توان در اختلاف تراکم‌های آن‌ها دانست.
پلی اتیلن سبک با وزن مخصوص در حدود ۹۲۵/۰ – ۹۱/۰ گرم بر سانتیمتر مکعب از انعطاف پذیری و سهولت حمل و نقل بالایی برخوردار می‌باشد.
پلی اتیلن متوسط با وزن مخصوصی در حدود ۹۴۶/۰-۹۴/۰ گرم بر سانتیمتر مکعب از انعطاف پذیری کمتری نسبت به نوع سبک برخوردار می‌باشد.
پلی اتیلن سنگین با وزن مخصوصی در حدود ۹۶۵/۰-۹۴۱/۰ گرم بر سانتیمتر مکعب مقاومت بسیار مطلوبی در مقابل ترکیدگی داشته و در انتقال هوایا مایعات پرفشار از آن استفاده می‌گردد. رزین های مورد استفاد در این لوله‌ها می‌بایست در مقابل مکانیزم رشد ترکهایی که منجر به شکست لوله میگردند از مقاومت مطلوبی برخوردار می‌باشند.