لولههای پلی اتیلن دو جداره طبق استاندارد ۱۶۹۶۱ ایران به طور کلی به دو دسته کاروگیت ( لوله دوجداره ای که داخل صاف و بیرون دندانه دندانه است ) و اسپیرال ( لوله دوجداره ای که بیرون و داخل صاف است ) تقسیم میشوند .این در حالی است که بر مبنای روش تولید و ساختار در اصطلاح پروفیلهای بکار رفته این دسته بندی به حالت جزیی تر به شکل زیر قابل ارایه میباشد .
۱: لولههای دو جداره کاروگیت
۱-۱ لوله کاروگیت : پروفیلهای موجود دجداره بیرونی به شکل دندانه دندانه جداگانه و منفک از یکدیگرمیباشد.
۱-۲ لوله کاروگیت اسپیرال: پروفیلهای موجود در جداره بیرونی به شکل دندانه دندانه و همانند فنر به یکدیگر متصل میباشند.
۱-۳ لوله کورتیوب: : پروفیلهای موجود در جداره بیرونی به شکل دندانه دندانه همچون لوله کاروگیت اسپیرال میباشد با این تفاوت که در این نوع لولهها علاوه بر پلی اتیلن به علت روش تولد متفاوت از پلی پروپیلن(PP) نیز استفاده میگردد.
۲: لوله پلی اتیلن دو جداره اسپیرال
این دسته از لولههای دو جداره پلی اتیلن دارای سطح داخلی و بیرونی صاف میباشد و مابین این دو سطح (داخلی و بیرونی) کاملا خالی است که این مسئله در تصاویر زیر به وضوح قابل رویت میباشد .
در ادامه به بررسی دقیق تر هر یک از ساختارهای اعلامی میپردازیم .
لولههای پلی اتیلن دو جداره کاروگیت
این دسته از لولهها معمولا برای تولید تا قطر ۸۰۰ و نهایتا ۱۰۰۰ میلی متر کاربرد دارد و با توجه به ساختار ، حجم مواد مصرفی اولیه و سرعت تولید از قیمت مناسبتری نسبت به سایر لولههای پلی اتیلن دوجداره برخوردار است .ولیکن با توجه به نوع تجهیزات مورد نیاز برای تولید و طولانی بودن زمان تغییر سایز و مقاومت امکان ارایه محصولات با مقاومتهای مختلف به غیر از کلاس های ۲ ،۳ و نهایتا ۴ برای متقاضیان توسط تولید کننده وجود ندارد. همچنین باید این نکته نیز در نظر گرفته شود که در یک سیستم فاضلاب علاوه بر لوله مطمئنا اتصالات دیگری همچون زانو، منهول، سه راه و … نیز مورد نیاز است. با توجه به جداره داخلی این نوع لولهها که به علت روش تولید نازک میباشند، امکان تولید این نوع اتصالات بسیار محدود میباشد چرا که امکان عملیات جوشکاری بر روی آن وجود ندارد.
لولههای پلی اتیلن دو جداره اسپیرال
در سیستم لولههای پلی اتیلن دو جداره لولههای اسپیرال از بالاترین مقاومت حلقوی با کمترین وزن ممکن البته در سایز های بالاتر از ۱۰۰۰ برخوردار بوده است .ولی در سالهای اخیر با توجه به مشکلات پیش آمده در استفاده از این لولهها در سیستم آب و فاضلاب، جمع آوری آبهای سطحی و تولید مخازن مختلف ( از بابت اتصالات و آب بندی ) جای خود را به دسته جدیدی از محصولات پلی اتیلن دوجداره که در ادامه به آن پرداخته میشود، داده است. لولههای اسپیرال بیشترین ضریب زبری را در سیستم لولههای پلی اتیلن دوجداره به خود اختصاص داده است و این تنها به علت روش تولید این نوع لولهها است. همچنان که در تصویر بالا نیز مشاهده میکنید که در لولههای اسپیرال امکان نشتی وجود دارد. در ضمن با توجه به ساختار بدنه این نوع لولهها امکان رعایت استاندارد جوشکاری از نوع اکستروژن وجود ندارد .واین مساله باعث میشود که هم در سیتم لولهگذاری برای انتقال فاضلاب و هم در سیستم تولید مخازن امکان نشتی وجود داشته باشد. که در زیر نمونه هایی از تصاویر مخازن و لولهگذاری ها نمایش داده شده است.